Interpretatie van La Fontaines fabel (oorspr. van Aesopus): de mier slaat voorraden op in zomer maar ‘zingt’ niet , de krekel zingt maar lijdt honger in winter. In een bijbelvertelling is er eveneens spanning tussen plicht (Martha) en bezieling (Maria). Hier een pleidooi voor de balans tussen die uitersten: leef in Nu, bloei authentiek naar hoe je ‘bedoeld’ bent en integreer vreugde en discipline.

De smartphone, dat hightech apparaat dat voortdurend zendt, straalt, piept en aanbiedt, steelt onze stilte, onze aandacht, onze verwondering en de tijd om te ontdekken, te spelen, te leren en samen te groeien. Hij verleidt tot vluchtige beloningen, vernauwt onze blik en maakt onze geest murw.
En hij doet nog meer!

Pinksteren viert de neerdaling van de Heilige Geest – vurige tongen en duif als metaforen voor innerlijke ontwaking, eenheid en vrede. Over hoe goddelijke energie angst en verdeeldheid oplost, wijsheid onthult en transformatie brengt, geïnspireerd op bijbelse en Vedantische inzichten. Voor hedendaagse vredesbewegingen is het een oproep om in waarheid en liefde te acteren en zich te openen voor dit ‘heilige vuur’.

Zeno’s pijl-paradox toont dat tijd geen vlucht is, maar een mentale constructie uit geheugen en verbeelding – alleen het Nu bestaat eeuwig. Gebaseerd op Advaita Vedanta en boeddhisme zien we hoe dualistische waarneming abusievelijk verleden en toekomst schept, terwijl neutrale aanwezigheid de werkelijkheid onthult en het ego oplost. Train waarneming om tijdloze realiteit te ervaren, voorbij klokken en narratieven.

In de film The Rainmaker belooft een vreemdeling regen aan een dorstig stadje – en het gebeurt uiteindelijk door geloof en volharding. Zo zijn spirituele gidsen regenmakers voor jouw innerlijke droogte: ze brengen hoop, kennis en zelfdiscipline. Vind in jouzelf zelfleiderschap voor een echte innerlijke transformatie. Word je eigen ‘regenmaker’!

“Ze kunnen niet van je winnen, maar je kunt wel van ze verliezen” is een van Johan Cruijffs beroemde uitspraken. Integriteit is de lijn die je onoverwinnelijk maakt: denk wat je werkelijk weet, zeg wat je denkt, doe wat je zegt en weet wat je doet. Geïnspireerd op Cruijffs voetbalwijsheid zie je hoe ego en conditioneringen je doet ‘verliezen’ van jezelf, terwijl waarheid ons standvastig houdt.

‘Nat gaan’ – uit klaverjassen – staat hier filosofisch voor jezelf verliezen door verzet in overschatting tegen oppositie. Hier een andere verklaring voor ‘vastlopen’: jezelf verliezen wanneer er weerstand is tegen jouw overtuigingen, ideeën of gevoelens, oftewel tegen je perceptie van de wereld. Een oproep tot zelfonderzoek voor bevrijding van de ‘ik-bubble’.

‘Wederkerendheid in taal’ onthult hoe wederkerende werkwoorden (zoals ‘je ergeren’ of ‘je kwaad maken’) ons leren dat we onszelf emoties aandoen – er ligt geen schuld bij anderen. Dit is een spirituele les: internaliseer verantwoordelijkheid via zelfreflectie, stop belastend gedrag en kies positieve acties voor innerlijke vrede en groei, met taal als onze leraar.

“Veronachtzaam niet jouw lot en houd jouw levensloop goed in het oog, want terwijl jij slaapt, schrijft een ander geschiedenis en zet jouw leven op het spel”. Dit artikel geeft een filosofische tekstinterpretatie (politiek en spiritueel) van het beroemde Griekse lied ‘To Pepromèno’: een oproep tot bewustzijn, zielsverbondenheid en het overstijgen van slaap in een mechanisch leven vol misleidingen. Een oproep voor ware vrijheid.

Over de kunst van zingeving: betekenis géven aan het leven, via zelfbloei, passie en talent. We hebben de zintuigen als tools om dit te ervaren. ‘Onzin’ – valse verhalen uit pijn en conditionering – blokkeert geluk en creativiteit. Er wordt ook vaak gezegd dat de zin van het leven ‘gelukkig zijn’ is. Maar dan geluk… wanneer ervaren we het? En hoe houden we het vast? Een filosofische wake-upcall voor een leven vol zin.

In de evangeliën wordt benadrukt dat Jezus het Onze Vader aan zijn discipelen heeft meegegeven. Het is daarom van cruciaal belang om precies te begrijpen wat hij met deze woorden aan zijn leerlingen overbracht. Wat is de diepere betekenis van dit gebed? Hier volgt een toelichting van Zelfkennis.nu.

De liefdesrelatie die je aangaat met een partner, bijvoorbeeld in een huwelijk, kan een spirituele relatie zijn waarin wederzijdse ondersteuning bij innerlijke ontwikkeling een essentieel onderdeel vormt. Bij het afbreken van je persoonlijke ego-identificaties en conditioneringen (die juist in een langdurige relatie zichtbaar worden) kan de vaste partner een belangrijke rol spelen.

Als je een vis zou vragen: “Weet je wel dat je in het water leeft?”, zou hij je verward aankijken. Als je de vis verder zou vragen: “Besef je wel dat je nat bent?”, zou hij je verbijsterd aankijken. Een vis heeft geen enkel besef van water of van nat zijn. Zo zien mensen ook vaak hun eigen omgeving en omstandigheden over het hoofd. Ze zwemmen onbewust in hun psychische water en kennen de ‘metapsyche’ niet.

‘De Steen der Wijzen’ onthult de alchemistische metafoor als innerlijke methode: transformeer spiritueel lood (onwetendheid, lijden, beperkingen) naar goud (bewustzijn, kennis, geluk). Dit vereist inspanning-in-ontspanning, doorzettingsvermogen zoals esoterische tradities als de Vierde Weg of Bhagavad Gita ons vertellen. Kies een geleidelijk proces voor zelfrealisatie, de transformatie van onze huidige gemoedstoestand naar een hogere, spirituele staat.

‘De bloedmaan in onszelf en de wereld’ interpreteert de maansverduistering als symbool voor innerlijke eclipses: de volle Maan als Buddhi, poort tot innerlijke wijsheid, wordt verduisterd door opvoeding en conditioneringen, resulterend in ego-separatie, laagfrequente energieën en globaal lijden (oorlog, ongelijkheid). Wanneer onze innerlijke maan niet wordt geblokkeerd, reflecteert ze in onze geest het schitterende licht van het Bewustzijn, net zoals de maan het schitterende zonlicht reflecteert.

Helaas is het waar dat we allemaal een soort mentale versnipperaar hebben. Een shredder in onze geest. Onbewust leggen we vaak veel dingen aan de kant of wijzen we ze resoluut af, voortkomend uit een zeer beperkende denkwijze over hoe de werkelijkheid eruit zou zien. Vanuit ’the world according to me’.

We hebben ons aan veel dingen gehecht, uit smaak, uit liefde, uit passie, en we houden ervan! Toch kunnen ze ons weerhouden van een ware innerlijke vrijheid. Onze innerlijke regisseur zal deze hechtingen moeten gaan ontdekken, om ze vervolgens op hun waarde te beoordelen en er dan naar te handelen: kill your darlings!

Antropocentrisme plaatst de mens centraal en vervormt zo onze kijk op waarheid en werkelijkheid. Dit artikel onderzoekt hoe deze vanzelfsprekende denkwijze ons bewustzijn begrenst, waarom ze innerlijke ontwikkeling tegenhoudt en hoe een ruimer, niet-mensgericht perspectief meer helderheid en vrijheid biedt.

We hebben het er vaak over: onze aandacht richten. Over focussen. het lijkt eenvoudig. Maar eerst, wat is aandacht precies? Aandacht is de “spotlight van bewustzijn”: enkel datgene waar we onze aandacht op richten, wordt werkelijk ervaren. Versnipperde, verdeelde aandacht leidt tot rumoerige geest, oppervlakkigheid en innerlijke onrust. Door aandacht éénpuntig te richten ontstaat helder bewustzijn, innerlijke stilte en diepere aanwezigheid.

Er zijn van die momenten: je hebt moeite met aanwezig zijn, je bent niet alert, je ‘hoofd’ werkt niet goed en je humeur verbetert er ook niet op. Klinkt dat bekend? Wat is er dan aan de hand? Waarom functioneren we niet goed, ook al zijn we niet ziek? We ‘zitten’ vaak ‘dicht’: mechanisch, met beperkte aandacht. Door bewust naar binnen te keren en gevoelens te observeren zonder oordeel, komen we weer ‘open’ te ‘staan’. De verbinding met onszelf en de omgeving wordt hersteld.

De bestaansessentie van elk ‘wezen’ in het universum, levend of niet-levend, is expressie. Alles groeit en bloeit, zou je kunnen zeggen, dankzij deze expressie, of het nu een bloem, een stad, een zon, een spiraalnevel of een mens is. Bestaan ​​is in zekere zin synoniem met expressief zijn. Ware menselijke bloei ligt in authentieke zelfexpressie vanuit onze essentieel meegekregen talenten. Maar zodra expressie verstrengeld raakt met ambitie, prestatiedrift of identificatie met resultaat, verliest het vrijheid en levenskracht.

Er wordt vaak beweerd dat gedachten gevoelens oproepen en het denken dus ongewenst zou zijn. Maar gevoelens ontstaan doorgaans vóór gedachten: een prikkel of gebeurtenis roept direct een gevoelsreactie op, waarna het denken dat gevoel (verkeerd) interpreteert. Wanneer we gevoelens stil observeren vóór de mind ingrijpt, kunnen we hun echte boodschap zien. Daarmee verheldert ons denken zich en ontstaat ruimte voor bewust oordeel, rust en innerlijke helderheid.

De enige vrije wil die we feitelijk hebben, is het ‘willen’ op te geven. Zo neemt innerlijke verdeeldheid af en komen we steeds meer in een staat van natuurlijk reageren waarin we eenheid ervaren. Een natuurlijke staat van geven en ontvangen. Vanuit die overgave handelen we spontaan, in verbondenheid met onszelf en de werkelijkheid, zonder ego-gericht streven, maar met verantwoordelijkheid in openheid en eenheid.

Elke (schijnbare) tegenstelling heeft een ‘derde punt’ dat die tegenstelling opheft. Het derde punt vinden, betekent loskomen van onze duale beleving. Zoek eenheid binnen verscheidenheid en bestendigheid binnen verandering. Elke schijnbare tegenstelling — man/vrouw, licht/donker, verschil in opvattingen — kent een onderliggende eenheid. Door dit ‘derde punt’ te vinden, open je de weg naar innerlijke rust, gevoel voor non‑dualiteit en diepere zelfkennis.

In spirituele kringen is soms waarneembaar dat er een behoefte is aan ‘hogere zaken’, aan ‘verhalen’, aan ‘spirituele erkenning’ of aan ‘bijzonder’ (of zelfs ‘uitverkoren’ zijn). Al deze dingen kunnen onze spirituele ontwikkeling in de weg staan en vertegenwoordigen comfort-denken en geen pad naar ware bevrijding. Ware spiritualiteit betekent het ‘afpellen’ van uiterlijke schijn en het creëren van innerlijke geestkracht. Dan kan echte zelfkennis en innerlijke vrijheid ontstaan.

In Zelfkennis.nu staat de Zon van Vergina voor onze Innerlijke Zon en staat symbool voor het eeuwige innerlijke Licht dat in elke mens schijnt. Dit artikel legt uit hoe dit symbool bewust is gekozen als herinnering aan onze waarlijke binnenwereld. Wanneer we ons op dat Licht richten, kan innerlijke schaduw oplossen, komen helderheid en innerlijke vrijheid binnen bereik.

In dit bLogboek komt regelmatig een nieuw stuk over onderwerpen die zelfkennis en innerlijke ontwikkeling betreffen. Een neerslag en ‘distillatie’ van voelende gedachten en analyses, over het belangrijke onderwerp “Wie ben ik, en wat ben ik niet?”, en over innerlijke houdingen en processen met betrekking tot de leerstellingen van Zelfkennis.nu.